Herfsttranen
Huilen,
doet vandaag het jaar
en
‘t veegt met woeste stormen
Al
zijn tranen die stromen maar
en
beproeven sfeer te vormen
Huilen,
dat doet het kil najaar
door
afgelegen straat en stegen
en
zo ramt hij met veel misbaar
zijn
striemende wind en regen
Huilen,
doet altijd nog ’t jaar
en
hij giert door loof en takken
Dorre
bladeren over ‘t trottoir
die
op de natte ramen plakken
Huilen,
doet het droef najaar
en
trekt bedrukt door oeverriet
Tranen
komen, alweer een paar
‘t
zijn herfsttranen van verdriet